Dag 2019, hallo 2020!

Wat een jaar was 2019… Een jaar geleden schreef ik voor het eerst een blog waarin ik terugkeek op het afgelopen jaar. Toen een jaar waar ik met veel liefde en plezier naar terugkeek. Dit jaar is anders gegaan dan ik een jaar geleden gehoopt had… in deze blog blik ik terug op een bewogen jaar en kijk ik vooruit naar 2020!

2019 was het jaar waar ik stiekem veel van verwachtte. Zoals ik een jaar geleden schreef, was 2018 een geweldig jaar voor mij. Het was een jaar waarin ik voor het eerst durfde te dromen over een toekomst. Een echte toekomst, waar ik zin in had en naar vooruit kon kijken. Een toekomst die ik niet alleen aan zou hoeven gaan, maar samen met mijn vriend. Er was een samen, er was een toekomst en daar maakte een flinke depressie abrupt een einde aan.

2019 begon nog hoopvol, een woord dat nooit eerder op mij van toepassing was. Al snel voelde ik de depressie langzaam weer naar binnen sluipen, of beter gezegd, zich naar de voorgrond dringen. Ik wist natuurlijk wel dat de depressie niet echt weg was want ook in de goede periode die hieraan vooraf ging, had ik last van suïcidale gedachten en depressieve gevoelens. Toch kwam deze depressie hard aan. Ik viel stil. Kon niks meer. Wist niet meer wat ik wilde, behalve dat dit voorbij zou gaan. Ik wilde met momenten ook niet geloven dat ik niet meer blij was. Het voelde alsof de goede periode een sprookje was geweest, niet echt, een Fata Morgana waar ik in mocht leven voor zolang het duurde.

Voor mij betekende deze nare periode dat mijn vriendschappen op pauze gezet werden, mijn bedrijf was niet meer belangrijk voor me en mijn relatie hield geen stand. In het voorjaar van dit jaar voelde ik me beter, maar was ik veel kwijt geraakt. Terug bij af. Alleen. Geen vooruitzichten. Alleen maar verlieservaringen. Dacht ik.

Want ondertussen was ik wel begonnen met schrijven. Zomaar op een dag ben ik begonnen met schrijven. Urenlang zat ik met mijn IPad op schoot, tv op de achtergrond aan en Ollie die lekker tegen me aan lag, te typen. Dus helemaal stilgevallen was ik niet. In een paar maanden tijd zette ik mijn verhaal op papier. En dat verhaal werd een boek. Een boek dat inmiddels te koop is en dat door al veel mensen gelezen is. Een boek waar reacties op komen en een boek waarmee ik aan iedereen laat zien wie ik ben en wat er in mij omgaat. 

En zo eindigt 2019 heel anders dan het begonnen is. Niet alleen ben ik nu “auteur”, ook werk ik inmiddels parttime als jobcoach bij Stichting Jobstap, een organisatie die zich inzet voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Weer collega’s om me heen, naar mijn werk kunnen gaan in plaats van voornamelijk thuis werken en niet meer alles alleen hoeven doen waren redenen om dit nieuwe avontuur aan te gaan. Een avontuur dat met een slechte timing begon, namelijk vlak voor mijn boek uitkwam. Al met al betekende het einde van dit jaar dus het begin van een aantal nieuwe dingen voor mij. Nieuwe dingen die ik in 2020 graag voortzet!

2020 wordt een jaar waarin ik hoop stabiliteit te vinden. Een jaar zonder al te gekke veranderingen, maar voortborduren op wat er nu is. Een jaar waarin mijn verhaal, dat het verhaal is van zovelen met mij, zich als een olievlek kan uitbreiden en perspectief kan bieden aan lotgenoten, hulpverleners en naasten. Een jaar waarop ik hopelijk over twaalf maanden met liefde en plezier terug kan kijken.

Voor nu wens ik jou hele fijne feestdagen en een geweldig 2020! Heb je het moeilijk deze dagen of zijn voor jou de eerste maanden van het jaar ook de zwaarste? Neem gerust contact met me op want wie weet kan ik iets voor je betekenen :)